Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo, Nederland, is een historisch en spiritueel belangrijk bedevaartsoord dat al meer dan zeshonderd jaar mensen van alle leeftijden en uit alle lagen van de bevolking aantrekt. Dit heiligdom, gewijd aan Maria, de Moeder van God, staat bekend om zijn bijzondere geschiedenis, wonderlijke legendes en blijvende aantrekkingskracht op zowel katholieken als niet-katholieken.
Jaarlijks komen er ongeveer 10.000 mensen naar deze bijzondere plaats, op zoek naar troost, heling, spirituele rust of simpelweg een moment van bezinning in een steeds hectischere wereld.
Als je meer wilt weten over bedevaartsplaatsen in de buurt van Nederland, kun je ook mijn blog over Het Mysterie van Kevelaer lezen of het verhaal van Banneux, waar in 1933 een Mariaverschijning plaatsvond.

Geschiedenis van Onze Lieve Vrouw ter Nood
Vroege oorsprong en ontstaan van de verering
Het verhaal van Onze Lieve Vrouw ter Nood begint in de middeleeuwen, rond de 14e eeuw, in de landelijke velden van Heiloo. Een eenvoudige herdersjongen, die zijn vee hoedde, vond op een dag een houten beeldje van Maria. Overmand door een gevoel van eerbied en ontzag nam hij het beeldje mee naar de dorpspastoor, die het herkende als een afbeelding van Maria, de Moeder van God.
Het beeldje was op zichzelf niet opmerkelijk – het was de gebruikelijke afbeelding van Maria met het kindje Jezus in haar armen. Maar het was de locatie van de vondst en de daaropvolgende gebeurtenissen die een bijzondere betekenis gaven aan het beeldje en het begin markeerden van een diepgaande verering van Maria in de regio.
Het wonder van het terugkerende Mariabeeld
Het wonderlijke begon toen de herdersjongen en de pastoor ontdekten dat het beeldje op mysterieuze wijze terugkeerde naar de plek waar het oorspronkelijk was gevonden, ongeacht waar ze het neerzetten. Dit onverklaarbare fenomeen werd gezien als een teken van een goddelijke aanwezigheid en een indicatie dat de plek waar het beeldje werd gevonden een speciale betekenis had. Het nieuws over het ‘wonderbeeld’ verspreidde zich snel onder de lokale bevolking en de plek werd een locatie van gebed en verering.
De bouw van de eerste Mariakapel
In diezelfde tijd bevond een schipper zich in de gevaarlijke wateren voor de kust van Egmond, gevangen in een woeste storm. Terwijl hij vreesde voor zijn leven, hoorde hij de kalmerende stem van een vrouw die hem verzekerde: “Als ge mij gaat eren – zal de wind gaan keren.”

De wanhopige schipper deed onmiddellijk een belofte. Als hij de veiligheid van het vaste land zou bereiken, zou hij een kapel ter ere van Maria bouwen.
Toen hij hoorde over het Mariabeeld dat telkens naar haar oorspronkelijke plaats terugkeerde, zag hij het als een teken. Dit was het signaal van Maria waar hij op had gewacht. Trouw aan zijn belofte, ging hij aan het werk om een kapel te bouwen op de plek waar het Mariabeeld was gevonden.
Deze kapel werd het hart van de Maria-verering in Heiloo en omstreken. Het diende als een plek van gebed en bezinning voor de lokale bevolking, een heilige plek waar mensen hulp en troost zochten bij Maria. Hiermee was de basis gelegd voor het bedevaartsoord dat Onze Lieve Vrouw ter Nood zou worden.
Tachtigjarige Oorlog en de vernietiging van de kapel
De rol van de Tachtigjarige Oorlog
De Tachtigjarige Oorlog (1568-1648), een opstand van de Nederlandse provincies tegen het Spaanse gezag, had een enorme impact op de religieuze en sociale landschappen van het land. De oorlog bracht religieuze twisten met zich mee, waarbij katholieke en protestantse groeperingen om dominantie vochten. Deze turbulente tijden bleven ook niet zonder gevolgen voor Heiloo en het bedevaartsoord Onze Lieve Vrouw ter Nood.
Vernietiging van de kapel en omliggende gebouwen
In de nasleep van het Beleg van Alkmaar in 1573, waarbij de Spanjaarden werden verslagen door de Nederlandse rebellen, werd de kapel van Onze Lieve Vrouw ter Nood vernietigd. Dit gebeurde om te voorkomen dat de Spanjaarden het heiligdom als een versterking zouden kunnen gebruiken. De kapel, samen met andere aangrenzende gebouwen, werd met de grond gelijk gemaakt, waardoor er van het eens zo levendige bedevaartsoord weinig meer overbleef dan ruïnes.
Ondergrondse voortzetting van de verering
Ondanks de vernietiging van de kapel en de dreiging van de Tachtigjarige Oorlog, bleef de verering van Maria in Heiloo doorgaan, zij het op een meer verborgen en ondergrondse manier. De gelovigen bleven samenkomen op de plaats waar de kapel ooit stond en hielden de herinnering aan het wonderbeeld levend. Onder deze moeilijke omstandigheden groeide de verbondenheid en toewijding van de gelovigen aan Maria, waardoor de verering in stand werd gehouden ondanks de tumultueuze tijden.
Zelfs na de oorlog, toen het katholicisme officieel verboden werd in de nieuw opgerichte Nederlandse Republiek, bleef de Maria-verering in Heiloo in het geheim bestaan. Deze periode van verborgen verering toont de veerkracht en vasthoudendheid van de gemeenschap en hun diepe devotie aan Maria, factoren die cruciaal waren voor de overleving en voortzetting van de traditie van Onze Lieve Vrouw ter Nood.
Het wonder van de Runxput
De verschijning van Maria en het wonder van het water
Na de vernietiging van de kapel en het aangrenzende terrein begonnen er geruchten te circuleren dat Maria tussen de ruïnes was verschenen. Dit verhaal, samen met de aanhoudende toewijding van de gelovigen, hielp de geest van Maria-verering in leven te houden. Toen de veepest in 1713 uitbrak, baden de katholieke boeren in Heiloo tot Maria in de hoop de epidemie te stoppen. Terwijl ze baden, gebeurde er iets buitengewoons: er welt water op uit de gedempte Runxput, die zich naast de ruïnes van de kapel bevond.
Het water dat opwelt uit de Runxput werd beschouwd als een wonder. De boeren gebruikten dit water om hun dieren te drenken en volgens velen overleefden de dieren die ervan dronken de veepest.

De oprichting van de officiële Mariabron
Het wonder van het water trok de aandacht van veel gelovigen en de put werd een officiële Mariabron. Deze bron, gevoed door het water dat op miraculeuze wijze was opgeweld, werd een nieuw middelpunt van verering. Pelgrims kwamen van heinde en ver om van het heilige water te drinken, in de overtuiging dat het helende krachten had.
Het dempen van de bron en verdere vervolgingen
Ondanks het groeiende aantal bedevaarders dat naar de Runxput kwam, bleven de autoriteiten vijandig tegenover de Maria-verering. In 1768 besloten de Staten van Holland de bron opnieuw te dempen in een poging de bedevaarten naar de plek te stoppen. Bovendien werd de lokale bevolking, inclusief herbergiers en huiseigenaren, verboden om onderdak te verlenen aan pelgrims.
Maar net als na de vernietiging van de kapel, slaagde de gemeenschap erin om hun devotie voor Maria levend te houden. De verering bleef doorgaan, zij het in het geheim en ondanks de dreiging van straf. Deze periode van onderdrukking en vervolging versterkte alleen maar het belang en de waarde van de Maria-verering in Heiloo, die nog steeds bestaat tot op de dag van vandaag.

De wederopstanding van de verering in de 20e eeuw
Ontdekking van de fundamenten van de kapel en de bron
Het begin van de 20e eeuw bracht een keerpunt in de geschiedenis van de Maria-verering in Heiloo. In deze periode werden de vermoedelijke fundamenten van de kapel en de bron herontdekt. De ontdekking wekte nieuwe interesse in de geschiedenis van het bedevaartsoord en markeerde het begin van een tijdperk van restauratie en wederopbouw.
Bouw van een nieuwe kapel en ontwikkelingen op het terrein
Met de ontdekking van de fundamenten van de kapel werd de beslissing genomen om een nieuwe kapel te bouwen op de historische locatie. Dit was een belangrijke stap in de wedergeboorte van het bedevaartsoord. Het terrein rond de kapel werd ontwikkeld en uitgebreid, met nieuwe faciliteiten en een pomp voor het heilzame water.
Deze ontwikkelingen leidden tot een hernieuwde interesse in de Maria-verering in Heiloo. Het aantal pelgrims dat het bedevaartsoord bezocht, begon weer te groeien, en de plek kreeg weer de levendigheid en betekenis die het in het verleden had.
Modern gebruik van de put en het heilzame water
In het moderne gebruik blijft de Runxput een centraal onderdeel van het bedevaartsoord. Het water wordt nog steeds beschouwd als heilzaam en wordt door veel bezoekers gedronken in de hoop op genezing of spirituele verlichting. De put, samen met de nieuwe kapel, trekt nog steeds duizenden pelgrims per jaar aan.
De Maria-verering in Heiloo, die een geschiedenis heeft van wonderen, onderdrukking, veerkracht en wederopstanding, blijft tot op de dag van vandaag bestaan. Ondanks de vele uitdagingen in het verleden is Onze Lieve Vrouw ter Nood nog steeds een levendig bedevaartsoord dat troost en spirituele verlichting biedt aan de vele mensen die het bezoeken.
Willibrordsbron
Volgens de overlevering zou de Heilige Willibrord, een van de bekendste missionarissen in de geschiedenis van Nederland, in de 8e eeuw een bron in Heiloo hebben gewijd. Hij doopte er de lokale bevolking en liet een kapel bouwen ter ere van de Heilige Maagd Maria. Dit was de start van de christelijke traditie in Heiloo. De bron werd bekend om zijn helende krachten.
In de loop van de eeuwen werd de locatie van de bron vergeten, maar in de vroege 20e eeuw werd deze herontdekt tijdens de bouw van de nieuwe kapel en het missiehuis van Onze Lieve Vrouw ter Nood. De bron werd opnieuw ingewijd en sindsdien kunnen bezoekers van het bedevaartsoord het water van de Willibrordusbron drinken, in navolging van de eeuwenoude traditie.
Huidige status en aantrekkingskracht van Onze Lieve Vrouw ter Nood
Het aantal bezoekers en de impact van het bedevaartsoord
In de huidige tijd trekt het bedevaartsoord Onze Lieve Vrouw ter Nood jaarlijks ongeveer 10.000 bezoekers. Deze mensen komen uit alle delen van Nederland en daarbuiten, waardoor de impact van het heiligdom zich ver buiten de grenzen van Heiloo uitstrekt. Mannen, vrouwen, kinderen, katholieken en niet-katholieken – allemaal komen ze om de rust en spiritualiteit te ervaren die deze bijzondere plek biedt. De toestroom van bezoekers draagt ook bij aan de lokale economie, terwijl de rijke historie en het religieuze belang van het bedevaartsoord een positieve invloed hebben op het culturele landschap van de regio.
Ervaringen en getuigenissen van bezoekers
Getuigenissen van bezoekers weerspiegelen de diepe spirituele betekenis die Onze Lieve Vrouw ter Nood voor velen heeft. Bezoekers beschrijven gevoelens van vrede, troost en verbondenheid bij hun bezoek aan het heiligdom. Velen geloven nog steeds in de helende kracht van Maria en het heilzame water uit de Runxput. Zowel gelovigen als mensen die eenvoudigweg op zoek zijn naar een plaats van rust en reflectie vinden iets waardevols in hun bezoek aan het bedevaartsoord.
Rol van Onze Lieve Vrouw ter Nood in de moderne samenleving
Ondanks de veranderingen in de samenleving en het geloof blijft Onze Lieve Vrouw ter Nood een belangrijke rol spelen. In een wereld die vaak chaotisch en onzeker is, biedt het heiligdom een plaats van rust, een toevluchtsoord waar mensen kunnen verbinden met iets dat groter is dan zijzelf. Het blijft een plek van troost en hoop, een plek waar mensen kunnen komen om te reflecteren, te bidden, of gewoon om te genieten van de rustige omgeving.
De rol van Onze Lieve Vrouw ter Nood in de moderne samenleving is er een van constante aanwezigheid en spiritualiteit. De geschiedenis en de betekenis van het bedevaartsoord blijven resoneren bij de vele mensen die het elk jaar bezoeken, waardoor het een blijvend symbool is van geloof, hoop en spirituele kracht.

Activiteiten voor de moderne pelgrim
Hier zijn enkele activiteiten die men er kan ondernemen:
Bezoek aan de Kapel: De pelgrims kunnen de prachtige kapel bezoeken die gebouwd is op de fundamenten van de oorspronkelijke Mariakapel. De kapel biedt een serene omgeving voor gebed en contemplatie.
Drinken uit de Runxput: De Runxput, of Mariabron, is een bron van heilzaam water dat volgens de overlevering op wonderbaarlijke wijze verscheen. Pelgrims kunnen dit water drinken en hopen op spirituele of fysieke genezing.
Deelnemen aan de Heilige Mis: Er worden regelmatig missen gehouden in de kapel. Pelgrims kunnen deelnemen aan deze religieuze ceremonies, die vaak een gevoel van gemeenschap en verbondenheid bieden.
Het Heiligdom en de Tuinen Verkennen: Rondom de kapel bevinden zich prachtig aangelegde tuinen en paden, die perfect zijn voor een rustige wandeling of meditatie. Er is ook een heiligdom dat een reproductie is van de Grot van Lourdes.
Deelnemen aan Spirituele Retraites en Workshops: Het bedevaartsoord biedt vaak spirituele retraites, workshops en andere evenementen aan. Dit kan een geweldige kans zijn om te leren en te groeien in je spirituele reis.
Winkel in de Religieuze Boekhandel: Er is een winkel ter plaatse waar je religieuze boeken, souvenirs, gebedskaarten en andere religieuze items kunt kopen als aandenken aan je bezoek.
Voor de volledige agenda en mogelijkheden kun je terecht op de officiele website van Onze Lieve Vrouw ter Nood.
2 reacties
Het was geen herdersjongen die het beeldje vondt, maar een boer die zijn land bewerkte.
Hij nam het mee naar huis, maakte het schoon en gaf het een plek in z,n huis.
Dag daarna was het beeldje verdwenen.
En wat gebeurde, hij vond het beeldje weer op dezelfde plek in het land. Enz: enz.
( mijn moeder is geboren in Heiloo, en met de verhalen van olv ternood zijn wij opgevoed )
Dank je wel voor je aanvulling!